Guido Casaretto’nun sanat pratiği, coğrafi ve kültürel temsillerin aktarım ve tekrar yoluyla incelenmesine odaklanır. Çoğunlukla yerel anlatılar ve örneklerle paralellikler kuran sanat pratiği; zanaatkârlık, malzeme deneyselliği ve tarihsel, sanat tarihiyle ilişkili ve teknolojik uygulamalara yapılan göndermeler etrafında şekillenir.
Sanatçının kişisel sergileri: Başıboşlar, Gergedanlar ve Yanlış Anlamalar Hakkında (YUNT, İstanbul, Türkiye, 2025), Denk olmayan tabaklarda gravitonu aramak (Imalathane, Bursa, Türkiye, 2022), Crossing Carnevale (Zilberman, İstanbul, Türkiye, 2021), The Ghosts of Matter (MOCAK, Krakow, Polonya, 2019), Papa ve Galileo Küçük Bir Anlaşmazlığa Düştü (Zilberman, İstanbul, Türkiye, 2017), Synesthesia (Zilberman, İstanbul, Türkiye, 2015); katıldığı karma sergilerden bazılarıysa şunlardır: Ehlikeyif (OMM, Eskişehir, Türkiye, 2024), 2019 (Zilberman, İstanbul, Türkiye, 2023), İki Güneş Altında (OMM, Eskişehir, Türkiye, 2023), Günün Sonunda (OMM, Eskişehir, Türkiye, 2021), Victoria Ulusal Galeri Trienali (Melburn, Avustralya, 2020), Kilidi Aç (Zilberman, İstanbul, Türkiye, 2020), Parça Bütün II, (Art On İstanbul, Türkiye), Figure and Design (küratörler: Monika Kozioł & Maria Anna Potocka, MOCAK, Krakow, Polonya, 2018), Kentsel Adalet (CerModern, Ankara, Türkiye, 2015), Venedik Bienali Italyan Pavyonu (Venedik, İtalya, 2011). Sanatçının çalışmaları MOCAK–Krakow Çağdaş Sanat Müzesi (Krakow, Polonya) ve National Gallery of Victoria (Melburn, Avustralya) dahil olmak üzere Avrupa ve Orta Doğu’daki pek çok özel koleksiyonda yer almaktadır. Sanatorium'un kurucularından olan sanatçı İstanbul'da yaşayıp çalışmaktadır.