Sıtkı Kösemen’in fotoğraflarında, portrelerin veya manzaraların barındırdığı toplumsal gerçekliklerin ve hikayelerin izlerini görmek mümkündür.çoğunlukla insanı temel alıp bireylerin varoluşsal durumlarına ve çevreleriyle olan ilişkilerine odaklanarak, sosyolojik bir bakış açısıyla, figürlerinin başından geçen hikâyeleri fotoğraf yoluyla izleyiciye aktarır.
Daha önceki çalışmalarında gençlere dair kimlik problemleri ve gelecek kaygıları gibi konuların yanı sıra; toplumumuzda kadınların duruşlarına da değinen sanatçı, onların maruz kaldıkları toplumsal politikalara karşı mücadelelerini fotoğraflarına yansıtır; anı değil, bir anlatıyı yakalayıp insanların çevrelerinde olup bitenleri izleyiciyle buluşturur.
“Görünmeyen” (Invisible) adlı yeni projesinde ise, günlük yaşamda maruz kaldığımız imge ve nesne yoğunluğuna dikkat çekerek, bireyin algısının, iradesinin oynadığı rolü ve geliştirdiği tepkiyi ortaya koymayı; gizemli bir sinematografik anlatım üslubu ile öne çıkarıyor.
Kurgusal olmayan bir süreç sonucu çektiği fotoğraflarda, topluma uygulanan baskı, şiddet ve oluşmuş ile olan ön yargı, bir görsel gizlilikte / çeşitlilikte; siyasi, ekonomik, kültürel bir kabullenme veya reddediş halinde; ve tasarlanmış bir kurgu-hikaye olarak izleyiciyi etkisi altına alıyor.