Erol Eskici, Nostomania "Sakin Tekinsizlik"
http://sanatatak.com/view/Sakin-Tekinsizlik/1503#.VPhaMHdSp08.facebook
Sakin Tekinsizlik, Ali Şimşek. Sanatatak
"Erol Eskici'nin "Nostomania" adlı sergisi, Galeri Daire'deki "Çoktan Seçmeli" ve Kadıköy Sanat Meclisi Ali Şimşek'in sanatatak.com'da yeniden yazmaya başladığı Kriztik köşesinin ilk konuları.
Kendi ayıbım. Erol Eskici'yi yeni keşfettim. Sanatorium'da açılan “Nostomania”, frotaj hissi veren, yoğun leke ve çizgiselliğiyle duyumsanan işlerden oluşuyor. Sert uçlar ve kıvrak lekelerin doğurduğu bir çizgisellik bu... Melankoli ile sarmalanmış, uslu bir “Tekinsizlik” sızıyor izleyen gözlere. Sergi çeşitli parçalar arasında salgılanan hüzne odaklanıyor. Yıkıntılar, çocuğun bakışı, titreyen serçe... Tarkovski sinemasını andıran bir durgunluk içinde dikiliveriyorlar.
Nostomania dizisindeki manzara, Özneler'deki parçalanmış yüzlere bağlanıveriyor. Özneler ise inşaa edilen bir Nesil mühendisliğine bağlanıyorlar. Nesil İnşaası ve Özneler birbirine bağlanan kırık menteşelere dönüşüyor. Bir okul yıllığından üstümüze sökün eden müfredat. Kayan, deliklere dönüşen, kariyere ve başarıya çağrılmış, “eksik” ya da fazla kalmış portreler.... Yüzlerimiz, öğretmenlerimiz ve velinimetlerimiz. İlmek ilmek kurulan resmi ideoloji ve ulus devlet düşü...
Sakin endişe.... Resimlere baktığımda ilk duyumsadığım his. Kendini hemen koyvermeyen, bazen sinsi bir tını kazanan tedirginlik.
Özneler dizisi direkt isimlerle kodlanmış. Üstüste binmiş Suzi ve Mehmet gibi. Bir palimsest oluşmuş, kazınınca altta uyuklayan başka bir bellek çıkıveriyor; silinemeyen kalıntı. Eskici, silme eyleminin kendisini gösteriyor. Birbirini sildikçe oluşan başka yüzler. Silme sadece negatif bir eylem değil. Birbirini sildikçe, çeperlerdeki siliklikle oluşacak belki başka bir umut ya da hafıza.
Özneler'in karşısına dikilen, resmi ve saygı talep eden Mimari duruyor hemen yanı başımızda. Katlanmış, her katı yukarıyı çağıran, iktidar ve tabiiyet talep eden binalar. Total Kurumlar, Yüceler Yücesi ve de Çit! Büyük çitlemenin getirdiği devlet. Gücün en rahat konakladığı mermer, taş veya ahşap oluyor. Faşizmin Anamorfik Mimarisi....
Özneler, Nesil bu mimari içinde taşlanıyor; eğitiliyor ve okul yıllıklarındaki parçalanmış yüzlere dönüşüyor. Eskici, Althusser'in ünlü Devletin İdeolojik Aygıtları'nı hatırlatırcasına yüzleri birbiri üzerine dikiveriyor. Acımasız bir dikiş ve de dikiz!
Devletten, nesil üretme teknolojisinden Özneler'e uzanan bir gerilimi boyuyor Eskici.
Nostomonia 28 Mart tarihine kadar Sanatorium'da izlenebilir."
